Samenvatting hoofdartikel(s)

Peter Maus: Guy Weitz: een Belgisch organist in Londen

Guy Weitz wordt geboren in 1883 in Verviers. Hij studeert orgel en compositie in Luik, later in Parijs, waar hij in contact komt met Louis Vierne, Charles-Marie Widor, Vincent d’Indy en vooral Alexandre Guilmant. Bij zijn terugkeer naar België werkt hij in Luik als organist en promotor van de toen nog prille oude-muziek revival. Bij het uitbreken van Wereldoorlog I in 1914 emigreert hij naar Londen en verwerft de Britse nationaliteit. Hij speelt van meet af aan een belangrijke rol in het verspreiden van het gedachtengoed van zijn Parijse leraar Alexandre Guilmant, die algemeen beschouwd wordt als een van de pioniers in het herontdekken van allerlei barok en klassiek orgelrepertoire en dito orgelbouwtradities.

Weitz’ invloed en faam bereiken een hoogtepunt tijdens de jaren 1930: zijn recitals worden druk bezocht en regelmatig uitgezonden over de radio Zijn schrijfstijl evolueert homogeen en progressief gedurende zijn leven waarbij een aanvankelijk Franckiaanse invloed via de symfonische traditie van Widor en Vierne uitmondt in een neoklassiek idioom.
Geniet Weitz nog steeds enige bekendheid in bepaalde Britse en Amerikaanse orgelmiddens, in zijn thuisland België heeft hij nooit echt voet aan de grond gekregen. Ironisch genoeg raakte zijn muzikale erfenis zelfs zo goed als totaal overspoeld door de oude-muziek-stroming die hij eertijds zelf mee promootte.